wszech światło dzień

dobry na pewno troskliwy pełno
darów obfitość na wysypie wyspie
pół bo z kontynentu złączony ciałem
wdychałem tę ziemię a w ocean
patrz mewy gdzie wy gdy chciałem

wyciągam nie z każdego szczęścia

to nie jest prosta jakaś za grzechy
cóż powiedzieć o pokoleniach czyńców
co za sprawunki swoje tyle uciechy
odbierali bez przeszkód nijakich

potwarz własną zmierzyć

krokiem dostojnym niemiarowym zerwać
się mostu nie wolno rozbujać kolumnie
woskowej krocząc późną ciemną nocą 
królewskiej niczym ten zamek znaczy się

a se teraz porąbiesz Stryjku dopiero

szalony kamień 
salony zamień 
na skromne chaty
król niebogaty

zbolały wie czy mole odleciały

rozlały się sny moje czyste
zaiste wiele ich aż że znów
kichasz na wszystkie nie
zmienię swoich nawyków
fantazji mrocznych wychów
przestarzały

A w łaźniach stu myj mnie A nasz pontonie płyń

z końca przyjdź do mnie w strumieniach gorąca
rozparowana będąc wszędzie ja w błędzie
niepopełnionym ze swojej strony bo długo 
z każdą próbą zwlekałem teraz tylko ciałem
grać będę chcieć na koncercie co będzie

patelmistrz czyni

ty grubasie w swojej klasie
niedościgły nie dość igły
na nitki na nikły
zanikły wyrzuty

nie raz drapana z rana

żeby było wesele jeszcze
się zagoi do tej pory uwierzcie
do pory tej bani weź sobie swojej
w tym sposobie że ja biedna tu stoję 
i za Tobą płaczę a tylko patrzeć

w rękach mi się rozpasać

przeprowadzi przez próg wadzi
się z sąsiadem tym przez ścianę
nośną przecież jak ten temat
przekształcenia noś bo w lecie

coś my mieli będzieć

pasmo zdarzeń niesamowitych
przyciągam je ku sobie całej
ciebie pragnę w pocałunku 
trójwymiarowy miałem sens
więc mnie przestrzennie przytul tu

quad ratuj las kowal uzna

moglibyśmy wspólnie linijki
przykładać do siebie nawzajem
tak wycyrklować powierzchnie
równe figur uczynić taneczne
absurd możliwym żywicznym

proś by by łowy (z) Van Dammem

ulice przebarwione
bierwionem w potylice
płonącym agresywnie
przy grzywnie płowej rączym

u czyn tak też

przypomnij mi rzecz droga
moja przytomnie przedmiot
przyjdź do mnie przed nią
przed nocą ciemną gęstą 
przed nami zwycięstwo

przyjaźnie u bram (cztery)

wstęgi poskręcane
skrępowane octem
giną teraz pod złem
by mądre wraz odwet
wziąć sprawiedliwy ciąć
bardzo sumienny cieć
w sumie mnie można mieć
nie proroka
ten biblijny w rybie był był

w sumie nawrócili się skurczypłotki

wstęgi ciągną się smugami

odstraszane przez bandy niewiadomego
pochodzą sobie też nie wiadomo skąd
ci to do głowy przychodzi tak często
moja droga moja najdroższa
opłata pobierana na bramkach

nie im pisane im plik ów danych

przypadki dziwne wszystkie liczby
liczmy na przypadki szczęśliwe
wy sny macie to po tacie prośba
jest dużo odmian przypadkowych
odmiany roślin zielarskich zdrowie

szyby naftalinowe na molne

proponowane zwroty akcji
dynamiczne nastały
czy na stały jakiś etap
trochę na dwóch pasach
niebezpieczeństwa bezruchu

nieostrożność zawsze wskazana palcem

nie należy przeszkadzać
wie gdzie leży przesada
każda przecież 
dobrze wiecie

nowe zimy kolor nowy

kawa tymianek
wakat i wianek
czerń zieleni
się mnie zmieni

przetka kredka prędka

co ja bym zrobił bez ciężar
gorący dusz no żeliwnych
kreślarska też po wieki

w calu nietrudni początkiem

to wszystko do przywidzenia
naturalny obrót rzeczy ciał 
niebieskich sfer wyższych 
społecznych etycznych
wytycznych redagowania

Jej drugie imię brzmi Bella

trwa nie naprze mocno
przemoc nie na trawie
tam jednak azyl żyje
lżyj wieprze nakazy

nie na niebie nie niżej

trwanie na przygotowaniu

charmoniki te z salonu

najprzedniejszo po inauguracji

jeszcze w połączonych z innymi

rozpoczęta przygoda iskrą

odezwy o deszcz wyć

szakale przemiłe bracia wy
kto lepiej na świecie te sprawy
w rozumie zrozumie spragniony

Miniatura z Panną W. (i to wcale nie w tle)

Słuchaj, to naprawdę nie jest tak, jak myślisz
(ileż to razy facet mówił takie słowa),
Po prostu okoliczności, zdarzenia różne wyszły.
Czy moglibyśmy, no powiem wprost: zacząć "od nowa"?

przedłużona ekspozycja 3

wędrówka po nocnym niebie nie
przynosi wytchnienia spóźnienia
zakupów galery handlowe

przedłużona ekspozycja 2

po stronach chodników but
wiejące masy syczą nagle
pieje kogut utwierdzać musi
wystrój wystawy stawy zmrożone

one mnie doceniają z wzajemnościami

w garnku na dnie wymieszanie
nie ustanie sięgnie ładnie
niesie się głos szczery czysty
ryczy kuna zwierz chudy
z wierzchu nieład w nazwie brudy

kilogram gipsu coraz droższy

rozeschły się deski podłogi
rozeszły się pieski mój drogi
losie czyje wyprowadziłeś
na smycze który tu na siłę

(przez) parę tygodni brnąć przez hałdy

kamienne twarze
kryją przekaz tajny
kryzą przekaże
przepływ mierny fajny

A Nil? A kysz! Udo (daj) - Ado

Jesiennie gromadzi odpadki
niedoszłe trucizny pod stołem
przygody nosowej przegrody

Chcąc znów ujrzeć Słońce

Milczące lustro wody skrywa gdzieś głęboko

Lęk mój, który wciąż sprawia, że biernie wiruję

Na wietrze twych wyborów jak liść. Tylko Oko

Nieznajome z oddali we mnie się wpatruje.

Transkrypcja na właściwym przełożeniu

Powietrza syk już słyszę, co wkrótce przemieni
W serca zryw niecierpliwość, z którą tutaj stoję.
Bilet właściwy ściskam w lewej znów kieszeni,
Czekam aż się przeszklone rozewrą podwoje.

Kosmologia w ogóle może być ciężko strawna

No i stało się w końcu! Nawet ostrzegali
Że przesadzam, do ciasta sypiąc gwiazd bez liku.
Nie dość, że dobry kosmos całkiem mi się spalił,
Po raz pierwszy złamałem ząb na naleśniku.

Czy jesteśmy sami w kuchni?

Z drzew wiadomych zrywane, w swojej bezbarwności,
Przepięknie ubogacić raczyły oleje,
By każdego z mych słabo istniejących gości
Uraczyć podporankiem, co serca rozgrzeje.

Mikser się zepsuł, więc wymieszam ręcznie

Skarg, które mi Półczłowiek, z nagła odepchnięty
Przed wiekiem od matczynej piersi, wciąż zanosi,
Strugi skrzętnie kieruję tam, gdzie wciąż odmęty
Mleka Jej się skupiają wokół Świata osi.

Nieporadnik żarłocznego długofalowca-historyka

Ten, co teraz je bulwy
Wykopane w ogrodzie
Dziejów radiotechniki,
Kiwać się będzie krzywo,
Woląc poczuć to ciepło
Łona aparatury.
Rychło rozstroi jednak
Nakierowane tutaj
Tajemnicze podsłuchy,
Chyląc się do upadku
Ku jałowej swawoli
Linii grubej znów anten.

Nie ma ni festiwalu, ni...

Czy swoje poezje bierze już na serio?
Jasno mówię: nie wiersze, poezje!
Podgatunki i subspecjalności,
Utworzył. Zapoczątkował nowe
Hipertrendy, którymi podąża.
Sam w końcu Mistrzem będąc, odrzuca
Podania adeptów, czeladników
W Jego Akademii niezłożone.
Sam podąża we właściwą stronę.
A czy to się komuś przyda?
Tak w ogóle - tfu, ohyda!

Na wóz wyrzucaj, śmiało!

Zanim zjawią się tutaj czystych zauroczeń
Jaskry, bzy czy innego zielska grube pędy,
Ekspedycję badawczą, poranną rozpocznę
Bieżąc w półcieni pełni tędy lub owędy.

Czasami słyszę tupot białych myszek

Nie, nie chcę pisać o alkoholizmie,
Choć chyba dość trafne
I naturalne do głowy
Skojarzenie przyjdzie,
Że to problem właśnie
Stać za tym może alkoholowy.

Udaje dziś mdłości (ma na imię Elżbieta)

Znów je Elusia buty - z pseudoskóry.
Litości! Dodaj jej przypraw
Ostrych czy tępych - jak te światy,
Od których zmierza ulecieć
Kędy zapał - głupi przecież
Nowości potrząsa podeszwą,
Precz odrzucić każe przeszłość
Na drogach zebraną - sprawa przykra -
I utwierdzoną przed laty.

Orka królewska na ćwierć ostrza

Zdołam przekuć miecze swojej trwogi,
Jeszcze z krwią tej niewinnej ofiary?
Eksperyment nadludzki dość srogi
Bezkształt wniesie tymczasowo stary.

Wystrzał usłyszy tu, wśród dziennej ciszy

Ogłoszonej znienacka, jeszcze przed południem,
Ile ją trzeba cenić, ten tylko się cudnie
Przekona, co na rogu swej ulicy z rana
Zdobyczną dziś otworzy butelkę szampana.

W prostokącie równoramiennym jedyny okrąg wziął i się wypisał

Z lotu ptaka o wiele ciekawiej
Kiedyś to wszystko wyglądało.
Barwnych rozmaitości Miejskie
Centrum Kultury jakichś potrzebuje.

Na sucho pisze niedoszły wytryszek

W poczekalni u laryngologa
Poznały się dwie panie i Pan Ów.
Będą wymieniać się diagnozami,
Uważnie liczyć liczby wydźwięków.

Szyja cierpnie od patrzenia na zero

Do sklepiku osiedlowego
Ma, na szczęście, niezbyt daleko.
Solą z Morza Martwego również
Chce przyprawić poranne mleko.

Zaprawa efektywna dwuskładnikowa

Wszystkie boiska już obiegli.
Zmęczenie daje się we znaki.
Wkrótce ulegną wyobraźni.

Nie czas na wybuch. Po będzie w stanie.

W zaciekłości przywdziewane ciasne
Przeobrażenia w kształt tymczasowy -
Któryś ukarze się pewnie trwale,
Nadmierne wygody zapisze dziś.

Strażacy kronik XXI wieku

Przyciągane do ognia. Nie zanadto
Zbliżone, oddalone -
Alarmujący dzwonek
Ciszę nocną rozetnie. Słyszeć łatwo

Nieodgrywane wspólne, w pustce

Czarne i białe, w jednym rzędzie równo
Zawsze spokojne, czekają milcząco.
Nawet i ślepo, wpatrzone w pokrywę
Nadal od spodu - kiedy ją podniosę?

Zostaliśmy, Panna W. nie lubi wystrzałów

>> Witaj! Raz jeszcze dziękując za zaproszenie -
Bardzo miły gest ze strony Twojej - 
Jak już pisałem, więc teraz tylko nadmienię:
My w ten wieczór lubimy być tylko we dwoje.